Izložba slika Srđana Kuljanina u Nevesinju

U Galeriji Centra za kulturu „Nebojša Glogovac“ u Nevesinju otvorena je samostalna izložba savremenog umjetnika iz Beograda Srđana Kuljanina. Kuljanin je rođen u Hercegovini, u Čapljini, dok trenutno živi, radi i stvara u Beogradu.
Na otvaranju izložbe umjetnik se zahvalio publici i organizatorima i istakao važnost i značaj ove izložbe. Izložba slika „Srpskog kubizma“ kako sam autor naziva svoj likovni stil, inspirisana je srpskom tradicijom i autentičnim motivom kape šajkače. Na izložbi su prikazane nove slike u sivo-ljubičastim tonovima.
Izložbu je otvorila i recenziju pisala master likovnih umjetnosti Angelina Vukosav koja je u tekstu ”Srpski kubizam Srđana Kuljanina” istakla:
„Kubizam je načelno značajan pravac istorije moderne umjetnosti. Kao idejni tvorac ovog pravca uzima se veliki Pikaso koji gradeći i „izvrćući forme opipljivo vidljivog” stvara vlastiti pravac.
Tako mi danas, na ne tako davno započetom kubističkom putu, možemo pronaći i umjetnika Srđana Kuljanina. Taj put je možada ispravnije nazvati sintezom tri elementa koji ga u osnovi sačinjavaju. To su polazna kubistička forma, geometrija i srpska tradicija kroz ključni motiv kape šajkače.
Umjetnički fokus Kuljanina je na riječi srpski, pri čemu je „srpski“ autentična umjetnička metodologija po kojoj umjetnik postaje poznat široj javnosti. Kroz Srpski kubizam umjetnik čuva srpske korijene, istoriju, tradiciju i vjeru, istovremeno skrećući pažnju na iste. Kroz navedene elemente umjetnik istovremeno postiže originalnost i izvornost ─ dva važna elementa savremene umjetnosti.
Sagledavajući Kuljaninov opis uočavamo ključne forme njegovih slika, stilizovane portrete. Kroz portrete možemo osjetiti, bolje reći, nagoviješteni su bliski motivi sa drugim slikarima velikih tema naše tradicije.
Srđanov portret je stilizovan raznim kockama i kockicama, to su simetrično-asimetrični portreti ljudi iz naroda, dok likovni fokus portreta umjetnik stavlja na oči, usta i, naravno, šajkaču. Kao pomoćni element slike pojavljuju se duge i tanke linije koje dodatno naglašavaju pojedinačnu likovnu formu.
Kult prikaza portreta ima i određene sličnosti sa prikazima na drevnim portretima: oko, na primjer, čiju stilsku referencu možemo pronaći u umjetnosti Egipta.
U pogledu na paletu boja možemo reći da Srđan pažljivo bira svoj kolorit. Čini se da autor po serijama odrećuje nijanse i tonove, pa je tako u ovim radovima prisustvo ljubičastih, sivkastih i plavkastih tonova očigledno. Pomenuti tonovi pojavljuju se i u svojim valerima i nijansama obogaćujući sliku. Šajkača kao ključni motiv uvijek je naglašena nekim jačim tonom, poput crnog ili sivog.
U drugim fazama istog ciklusa umjetnik unosi bogatiji i intenzivniji kolorit. U takvim slikama pojavljuju se kombinacije jarko žute, zatim, nijanse plave, narandžaste, zelene i crvene boje. Kod ovog autora možemo pronaći i slike u srodnim i bliskim tonovima poput pastelnih oranž-žutih nijansi.
U odnosu na formu portreta prepoznajemo sarkastične i ozbiljne ličnosti, sinteze različitih narodnih identiteta, mnoštva, ali i pojedinačne stilizacije kao odraz autorstva. Na svakoj slici prepoznajemo Srđanovog „čovjeka” obučenog u vlastitu narodnu nošnju.
Kuljanin kroz ovu seriju ostaje dosljedan sebi, ne kopirajući nego izgrađujući svoju vlastitu likovnu formu, koju i sam naziva jednim imenom: srpskim kubizmom.
master likovnih umjetnosti Angelina Vukosav